Testosteronowa terapia zastępcza rzadko przepisywana mężczyznom z hipogonadyzmem

Jak często przepisuje Pan swoim pacjentom testosteronową terapię zastępczą (TRT)?

Odpowiedź na to pytanie zależy oczywiście od sytuacji Twoich pacjentów. Ale ostatnie badania przedstawione na dorocznym spotkaniu Amerykańskiego Towarzystwa Urologicznego w maju sugerują, że lekarze nie przepisują TRT tak często, jak mogłoby się wydawać.

Badanie

Naukowcy pod kierownictwem dr Nelsona Stone'a z Mount Sinai School of Medicine przeanalizowali dane 11 584 mężczyzn (średnia wieku 61,6 lat), którzy poddali się ocenie stanu zdrowia podczas Prostate Cancer Awareness Week w 2011 i 2012 roku.

Poziom testosteronu został zmierzony dla około 42% mężczyzn i rozważony w świetle kilku zmiennych, w tym wieku, rasy, tłuszczu w diecie, ilości ćwiczeń, wagi, wskaźnika masy ciała (BMI), cukrzycy, zaburzeń erekcji (ED), chorób serca i ataku serca.

W tej podgrupie prawie 43% mężczyzn miało hipogonadyzm, definiowany jako poziom testosteronu poniżej 300 ng/dL.

Co ciekawe, tylko 3,9% z tej grupy było na TRT.

TRT było częstsze wśród mężczyzn z ED, powyżej 65 roku życia i mężczyzn z BMI 30 kg/m2.

W swoim streszczeniu zespół badawczy nie spekulował, dlaczego tak niewielu hipogonadalnych uczestników badania było na TRT. Zachęcili jednak lekarzy do rozważenia TRT u mężczyzn z hipogonadą, zwłaszcza jeśli byli oni chorzy na cukrzycę, rzadko ćwiczyli, jedli dietę wysokotłuszczową lub mieli wysoki wskaźnik BMI.